ANA SAYFA

İFRAT:

Bir işte, sözde veya davranışta haddi aşma, pek ileri gitme, aşırı olma.

Riya yani gösteriş yapanlara karşı tekebbür etmek (kibirlenmek, büyüklenmek) caizdir. Kendinden aşağı olanlara karşı tevazu göstermek (kendini onlarla bir görmek) iyi ise de, bunun ifrata kaçmaması lazımdır. (Muhammed Hadimî)

İfrat ve tefrît'in ikisi de kötüdür. Doğru ve en iyisi ortada olandır. (İmam-ı Rabbanî)

Şecaatın (kahramanlığın) ifratı, tehevvürdür (aşırı öfkedir). (Muhammed Hadimî)

Kaza-i hacetin yani abdest bozmanın edeplerinden biri de; necaset hususunda vesveseye kapılıp bunu ifrat derecesine götürmemektir. (İmam-ı Gazalî)